Akbaş, güçlü bir koruma içgüdüsüne sahip olan koruma ve çoban köpeğidir. Sürüyü güdmekten çok korumakta görev alır. Zeki ve sakin yapısından dolayı kolay eğitilebilir. Fakat düşmanının karşısında saldırgan,süratli ve çeviktir.
Morfolojik özellikleri:
Tüyleri çift katlıdır.uzun tüylerin yanında kısa ve daha sık olan tüyler bulunur. Renk beyazdır. Kulak ve sırtta krem renk görülebilir. Burun ucu ve dudaklar kahverengi yada siyahtır. Tırnaklar, gri, kahverengi ya da beyazdır. Gözler kahverengi, kuyruk uzun, kulaklar üçgen şeklinde sarkıktır. Başı vücuduyla orantılı, iri ve basık, boyun orta uzunluktadır. Burun ince ve uzun, üst kısmı düzdür. Üst dudak sarkıktır. Göğüs geniş, kaslı ve derindir. Karın içe çekiktir. Kalça ve bel dar gövde uzundur. Tetikte beklerken kuyruğu kalça üzerinde kıvrılarak daire şeklini alır.
Cidago yüksekliği: Erkeklerde 70-80 cm, dişilerde 65-75 cm’dir.
Ergin canlı ağırlık: Erkeklerde 40-60 kg, dişilerde 35-45 kg’dır
Ortalama yaşam süresi: 12 yıl
Gelişimini tamamlama yaşı: 15 ay
Kökeni
Türkiye'de şimdi yaygın olarak yaşadığı bölgeye, Ural Dağları ve Balkaş Gölü arasından, Altınordu Devleti ve türevi olan İlhanlılar Devleti döneminde buraya yerleştirilen Orta Asya’lı Türk boyları ve Moğol soylarının karışması ile oluşan Karatatar Türkmenleri tarafından getirildiği düşünülmektedir. Hayvan yetiştiriciliği konusunda başarılı olan Oğuz Türkleri Asya'nın kuzeyinden güneyin sıcak ve nemli iklimine uyum sağlaması için Akbaş ve Karabaşları melezleştirerek bölge iklimine uyumlu hale getirmişlerdir. Göçebe kavimlerle Anadoluya gelen Akbaşlar, Osmanlı'nın Zorunlu İskan dönemine kadar, hayvancılıkla uğraşan yarı-göçebe topluluklarla birlikte gezgin yaşam tarzını sürdürmüşlerdir.
Neler yapar
Koyun, inek gibi çiflik hayvanlarına karşı iyi ve koruyucu, fakat kurt, ayı, çakal gibi yabani hayvanlara karşı çok saldırgandır. Genellikle yabancılara karşı saldırgan olduğu için bulunduğu evin veya bahçenin çevresi dış ortamı görmemesi için kapatılır. Aksi halde yürüyen ve hareket eden her şeye havlayabilir. Üzerinde çalışılarak sosyaleştirildiğinde ise bu özellikleri rahatsız edici boyutlara varmaz. Akbaş köpekler doğaları gereği aşırı korumacı ve süphecidirler, bu nedenle hemen herkesi ilk etapta potansiyel tehlike olarak görebilirler, bu özelliklerini törpülemek için sabırlı bir şekilde sosyalleştirilmeleri gerekir. Geceleri, gündüz vaktine göre daha fazla dikkatli ve bekçidirler. Günümüzde bekçi köpeği olmanın yanı sıra çoban köpeği olarak da kullanılmaktadır. Akbaş ırkı, uluslararası pek çok yarışmada çobanlık ve sürü koruma konusunda birinci olmuştur.
Tarihçesi
Aynı zamanda, Kangal (Karabaş) ile birlikte Anadolu Çoban Köpeği olarak da anılan bu ırk Türkiye'de Batı ve Orta Anadolu Bölgesi'nde, özellikle Eskişehir, Kütahya dolaylarında yaşamaktadır. Bundan 3000 yıl önce üretildiği ve atalarının diğer çoban köpekleri olabileceği sanılmaktadır. Beyaz renkli köpekler koyun sürülerinin içinde diğer hayvanlarla karışarak yırtıcı hayvanlar için ilk hedef haline gelmemesi ve vahşi köpeklerle farklarının belirginleşmesi için özellikle seçilmiştir. Karabaşların da (Kangal) aynı nedenlerle, koyu renkli hayvan sürülerini korumak için yetiştirildiği düşünülmektedir.
Genetik bilimciler, çoban köpeği ırklarının genetik atasının Orta Asya kurt’u olduğunu belirlediler. Eski çağın en yaygın çoban toplumları olan Türkler, Moğollar, Tacikler Orta Asya uluslarıdır. Ural-Altay dağları arasında yaşamış Orta Asyalı çoban toplumların, siyasi ve sosyal tarihlerini araştırmakla, doğal safkan çoban köpeği ırklarının oluşma ve yayılmaları ile ilgili bilgilere ulaşılabilir.
Akbaşlar, Macaristan'da bulunan Kuvasz cinsi köpeklerle akrabadır, gerek fiziki, gerekse karakter özellikleri birbirine tıpa tıp benzemektedir. Kuvasz'ın kavimler göçü sırasında Karadeniz'in Kuzeyinden Avrupa'ya inen Hun boylarıyla birlikte bölgeye geldiği düşünülmektedir.
0 yorum:
Yorum Gönder